Κάθε σκύλος έχει τον δικό του τρόπο έκφρασης αποκαλύπτει εκπαιδεύτρια η οποία αποκαλύπτει έναν οδηγό για την αποκωδικοποίηση των γαβγισμάτων και τη γλώσσα του σώματος.
Η ειδική εκπαιδεύτρια σκύλων Χάρμονι Ντάιερς, που διαχειρίζεται το Dog Aging Project στο Texas A&M University, αναφέρει μερικούς τρόπους αποκωδικοποίησης σχετικά με το τι προσπαθεί να «πει» ένας σκύλος.
«Η αποκρυπτογράφηση του τι προσπαθούν να επικοινωνήσουν οι σκύλοι με συγκεκριμένη φωνή εξαρτάται από τον τόνο της επικοινωνίας τους, τη γλώσσα του σώματός τους, περιβαλλοντικούς παράγοντες, την υγεία, το επίπεδο άνεσης και το συναίσθημα, όπως το άγχος, ο φόβος ή η πείνα», λέει η Ντάιερς.
Τα σκυλιά έχουν έξι βασικούς τύπους φωνητικών εκφράσεων σύμφωνα με το American Kennel Club: γάβγισμα, γκρίνια, γρύλισμα, ουρλιαχτό, αναστεναγμό και στεναγμό.
Η Ντάιερς τόνισε ότι το πλαίσιο της φωνής ενός σκύλου είναι εξίσου σημαντική με τον ίδιο τον ήχο, στην προσπάθεια αποκωδικοποίησης.
Για παράδειγμα, ένας σκύλος μπορεί να γκρινιάζει όταν ξαπλώνει άνετα, αλλά θα μπορούσε επίσης να στενάζει αν είναι απογοητευμένος. Το γρύλισμα, επίσης, μπορεί να εξαρτάται από το πλαίσιο.
Επίσης, η γλώσσα του σώματος έχει σημασία στην ερμηνεία της νοητικής κατάστασης του σκύλου.
Παράδειγμα, όταν κουνάει δυνατά την ουρά του συνήθως σημαίνει ότι ο σκύλος είναι χαρούμενος, αλλά όχι πάντα, καθώς σύμφωνα με μελέτη του 2007 έδειξε ότι οι σκύλοι κουνούν την ουρά τους προς τα δεξιά ως απόκριση σε θετικά ερεθίσματα και προς τα αριστερά ως απάντηση σε αρνητικά ερεθίσματα.
Παραδόξως, το χασμουρητό μπορεί να είναι σημάδι άγχους, σύμφωνα με το American Kennel Club.
«Η αποκρυπτογράφηση του τι προσπαθούν να επικοινωνήσουν τα σκυλιά με μια συγκεκριμένη φωνή εξαρτάται από τον τόνο της επικοινωνίας τους, τη γλώσσα του σώματός τους, περιβαλλοντικούς παράγοντες, την υγεία, το επίπεδο άνεσης και το συναίσθημα, όπως το άγχος, ο φόβος ή η πείνα», είπε η Ντάιερς.
Τόνισε ότι είναι σημαντικό για τους ιδιοκτήτες σκύλων να γνωρίζουν γιατί τα σκυλιά κάνουν διαφορετικό ήχο, ώστε να μπορούν να αναγνωρίσουν εάν υπάρχει μια σημαντική αλλαγή, κάτι που μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα με τον σκύλο τους.
Μια ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά ενός σκύλου μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να κληθεί κάποιος εκπαιδευτής ή συμπεριφοριστής που να μπορεί να βοηθήσει.
Ένα από τα πιο συνηθισμένα φωνητικά σκυλιών είναι το γάβγισμα το οποίο μπορεί να έχει πολλούς διαφορετικούς ήχους που θα μπορούσαν να σημαίνουν πολλά διαφορετικά πράγματα. Αυτό καθιστά σημαντικό για τους ιδιοκτήτες σκύλων να κατανοήσουν το πλαίσιο ενός γαυγίσματος.
«Τα συναισθήματα μπορούν να εκφραστούν μέσω του γαβγίσματος, είτε πρόκειται για ένα δυνατό γάβγισμα για την έκφραση του ενθουσιασμού, ένα επαναλαμβανόμενο και μονότονο γάβγισμα για την πλήξη, ένα απότομο και έντονο γάβγισμα για να ειδοποιήσει για έναν ήχο ή θέαμα, είτε ένα σύντομο, γρήγορο γάβγισμα που απευθύνεται σε άλλον σκύλο ως ένας τρόπος για να πει «σταμάτα!» εξήγησε η Ντάιερς.
«Εάν ένας σκύλος γαβγίζει από άγχος, τότε ακούγεται δυνατά και αυξάνει τη συχνότητά του και τότε μπορεί να χρειαστεί κτηνιατρική ή συμπεριφορική παρέμβαση για την αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας», είπε.
Η γκρίνια και ο αναστεναγμός είναι επίσης αρκετά συνηθισμένοι ήχοι που κάνει ένας σκύλος.
«Οι σκύλοι χρησιμοποιούν την γκρίνια για να εκφράσουν συγκεκριμένες ανάγκες, όπως να βγουν έξω για να ανακουφιστούν, μια επιθυμία για παιχνίδι ή αισθήματα πείνας, δυστυχίας, πόνου, άγχους ή ενθουσιασμού», είπε η Ντάιερς.
Για το λόγο αυτό, επισημαίνει η εκπαιδεύτρια, το πλαίσιο είναι κρίσιμο.