Κατηγορίες
Εκκλησία

Επίτιμος δημότης Παλλήνης αναγορεύθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Επίτιμος δημότης Παλλήνης αναγορεύτηκε το βράδυ της Πέμπτης, 26 Σεπτεμβρίου 2024, σε ειδική τελετή ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στον οποίο και παραδόθηκε το χρυσό κλειδί της πόλης.

Ο κ. Βαρθολομαίος προέβη επίσης σε μια συμβολική κίνηση, καθώς φύτεψε ένα δέντρο έξω από το δημαρχείο, μια ελιά, σύμβολο ειρήνης, ενώ έγινε και αποκάλυψη πλάκας με την ονοματοδοσία της οδού Ίμβρου, ιδιαίτερης πατρίδας του. «Είναι μια βραδιά, που θα θυμάμαι για πάντα», είπε ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας.

https://exchange.glomex.com/video/v-d4gwqxzkrxex?integrationId=eexbs1blfv531yw

Κατηγορίες
Διεθνή

Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη μετά την Ανάσταση για Ουκρανία και Ρωσία

Προσευχόμαστε για να ειρηνεύσουν με βάση τη δικαιοσύνη, την καταλλαγή και την αλληλεγγύη, η χειμαζόμενη Μέση Ανατολή και η πολύπαθη Ουκρανία, ήταν το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, μετά την αναστάσιμη Θεία Λειτουργία στο Φανάρι.

Στο πνεύμα αυτό, συνέχισε, «στηρίζουμε την πρωτοβουλία “Nash Vyhod – Η Έξοδός μας” για ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής του Πάσχα». Αυτό θα ήταν μια πολύ συγκεκριμένη έκφραση της δύναμης της Ανάστασης, τόνισε ο προκαθήμενος της πρωτόθρονης Εκκλησίας.

«Η Ανάσταση του Χριστού είναι η υψίστη δωρεά που μας απαλλάσσει από τον εγκλωβισμό στον εαυτό μας, και μας αποκαλύπτει ότι η ζωή είναι μοίρασμα, είναι το “εμείς”, όχι το εγώ, είναι “κοινή ελευθερία”, συμμετοχή, αγάπη, ειρήνη, αλληλεγγύη. Σε όλες τις πτυχές της ζωής, η αλήθεια δεν είναι κτητική στάση, δεν είναι το έχειν αλλά το μετέχειν, κοινότητα και κοινωνία» είπε μεταξύ άλλων ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Συγκεκριμένα ο Οικουμενικός Πατριάρχης είπε:

«Από το ολόφωτο Κέντρο της Ορθοδοξίας, το όλως αναστάσιμο Φανάρι, απευθύνουμε προς όλους εσάς τους παρόντας και προς τα τέκνα της Μητρός Εκκλησίας σε ολόκληρη την οικουμένη, πασχάλιο χαιρετισμό αγάπης, χαράς και ελπίδας.

Το “Πάσχα του Κυρίου” είναι η περιφανής νίκη της ζωής και της αγάπης πάνω στον θάνατο. Ο Αναστάς Χριστός είναι η αλήθεια για τον άνθρωπο και σύνολη τη δημιουργία, είναι η ομορφιά που έσωσε και σώζει τον κόσμο. Eίναι, όπως ψάλλουμε στους ναούς μας, το “μέγα θαύμα” που θεραπεύει το “μέγα τραύμα”, τον άνθρωπο, είναι η αποκάλυψη του τελικού νοήματος της ζωής μας και της αποστολής μας στον κόσμο. Είναι η βεβαιότητα ότι ο Θεός της αγάπης κατευθύνει την ιστορία, όπου το κακό δεν είναι δυνατόν να έχει τον τελευταίο λόγο.

Γι’ αυτό το “Χριστός Ανέστη” είναι η σύνοψη του Ευαγγελίου. Τίποτε στον κόσμο και στη ζωή μας δεν είναι πια το ίδιο μετά την Ανάσταση. Τα πάντα είναι καινοποιημένα, γεμάτα δυναμισμό, ορμή, κίνηση προς την οριστική τελείωσή τους εν Χριστώ. Η δε ζωή “κατά τον τρόπον της Αναστάσεως” είναι η “καλή αλλοίωσις”, η ευεργετική αλλαγή που γεμίζει την ύπαρξή μας αλήθεια που ελευθερώνει, ελευθερία που αληθεύει ως αγάπη. Η Ανάσταση του Χριστού είναι η υψίστη δωρεά που μας απαλλάσσει από τον εγκλωβισμό στον εαυτό μας, και μας αποκαλύπτει ότι η ζωή είναι μοίρασμα, είναι το “εμείς”, όχι το εγώ, είναι “κοινή ελευθερία”, συμμετοχή, αγάπη, ειρήνη, αλληλεγγύη. Σε όλες τις πτυχές της ζωής, η αλήθεια δεν είναι κτητική στάση, δεν είναι το έχειν αλλά το μετέχειν, κοινότητα και κοινωνία. Αυτό το δώρο της ελευθερίας ως σχέσης καταξιώνει τον καθένα μας ως μοναδικό και αναντικατάστατο πρόσωπο ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι ανακαλύπτουν πολλές “μικρές αλήθειες” στη ζωή τους, αλλά, όπως λέγει η Εκκλησία με το στόμα των Πατέρων της, η αληθινή ζωή είναι η “ένωσις προς τον Θεόν” (Ν. Καβάσιλας, Περί της εν Χριστώ ζωής, Ζ΄, 6). Το βίωμα της αναστάσιμης ελευθερίας δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να περιορίζεται σε “εγκόσμια απόλυτα”. Ο πόθος της αιωνιότητας είναι ριζωμένος βαθιά στην ψυχή μας και δεν ικανοποιείται με επίγεια αγαθά, με παράταση της ζωής και με υποσχέσεις ψεύτικων παραδείσων. Αυτά δεν λυτρώνουν. Δεν απελευθερώνει τον άνθρωπο η άρνηση του μυστηρίου. Μάλλον συρρικνώνει την ύπαρξή μας. Η πίστη μεγαλώνει το μυστήριο του κόσμου και ανοίγει στον άνθρωπο νέες υπαρκτικές δυνατότητες.

Η υπόσχεση και η δωρεά του Αναστάντος Χριστού είναι η ολοκληρωμένη ύπαρξη, η πληρότης και η τελείωσις, η αιώνια ζωή. Σε αυτό το πνεύμα, η ελευθερία φανερώνεται ως μία κατεξοχήν χριστιανική έννοια. Η εμπειρία της πίστης μας διδάσκει ότι τα πάντα στη ζωή του ανθρώπου και του κόσμου αποκαλύπτουν την βαθύτερη αλήθεια και το πλήρες νόημά τους, όταν εντάσσονται στη σχέση μας με τον Θεό, όταν προσεγγίζονται κάτω από την προοπτική της αιωνιότητας.

Απευθυνόμαστε την ευλογημένη αυτή στιγμή προς τους νέους και τις νέες μας, εδώ και όπου γης, τους κληρονόμους της παράδοσής μας και των πνευματικών αξιών της, που θα είναι οι συνεχιστές και υπερασπιστές του αναστάσιμου πολιτισμού μας. Είναι βέβαιον ότι οι νέοι άνθρωποι έχουν ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο αισθητήριο για την εμπειρία της Ανάστασης. Να ζήτε, αγαπητοί νέοι και νέες, τη ζωή σας ασυμβίβαστοι με το κακό και τις αρνητικότητες, συμβάλλοντας στη μεταμόρφωση του κόσμου, στην πορεία προς ένα κόσμο ειρήνης, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.

Με αυτές τις σκέψεις και τα αισθήματα, βέβαιοι ότι το Πάσχα των Ορθοδόξων θα διατηρήσει εις τον αιώνα τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, που δεν επιτρέπει “ορθολογικοποιήσεις” και “εκσυγχρονισμούς”, δοξάζουμε τον Αναστάντα Χριστό για τα σωτηριώδη δωρήματά Του.

Προσευχόμαστε για τους εν ανάγκαις και θλίψεσιν αδελφούς, για να ειρηνεύσουν με βάση τη δικαιοσύνη, την καταλλαγή και την αλληλεγγύη η χειμαζόμενη Μέση Ανατολή και η πολύπαθη Ουκρανία. Στο πνεύμα αυτό, στηρίζουμε την πρωτοβουλία “Nash Vyhod – Η Έξοδός μας” για ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής του Πάσχα, του συνδέσμου της “άνωθεν ειρήνης” και της “ειρήνης του σύμπαντος κόσμου”. Αυτό θα ήταν μια πολύ συγκεκριμένη έκφραση της δύναμης της Ανάστασης.

Ικετεύουμε τον Κύριο του ελέους να φωτίζη τον νού και την καρδιά μας να προρευόμαστε την οδό της αλήθειας και της αληθινής ελευθερίας, γεμάτοι Ανάσταση και ελπίδα, με το “Χριστός Ανέστη!” στα χείλη και με την πεποίθηση ότι, εάν είναι ο Χριστός μαζί μας και εμείς με τον Χριστό, “ουδείς καθ’ ημών”.

Χριστός Ανέστη!».

Πηγή: skai.gr
Κατηγορίες
Εκκλησία

Ανάσταση: Το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για το Πάσχα

ΗΟρθόδοξη Εκκλησία δεν είδε ποτέ τον αγώνα για τη μεταμόρφωση του κόσμου ως ασήμαντη υπόθεση, αναφέρει μεταξύ άλλων ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο μήνυμά του για την Ανάσταση.

Σύμφωνα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, στην ορθόδοξη αυτοσυνειδησία δεν υπάρχει χώρος για συνθηκολόγηση απέναντι στο κακό, για αδιαφορία περί της πορείας των ανθρωπίνων πραγμάτων, αντιθέτως η συμβολή στη μεταμόρφωση της ιστορίας έχει θεολογική βάση και υπαρξιακό έρεισμα και εκτυλίσσεται χωρίς τον κίνδυνο ταυτίσεως της Εκκλησίας με τον κόσμο.

«Η πίστις εις την Ανάστασιν είναι η βαθυτάτη και ακραιφνεστάτη έκφρασις της ελευθερίας μας ή μάλλον η γέννησις αυτής ως εκουσίας αποδοχής της υψίστης θείας δωρεάς της κατά χάριν θεώσεως» τονίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Ολόκληρο το μήνυμα για το Πάσχα του προκαθήμενου της Πρωτόθρονης Εκκλησίας έχει ως εξής:

«Τιμιώτατοι αδελφοί Ιεράρχαι και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Ευδοκία και χάριτι του πανδώρου Θεού διατρέξαντες τον δόλιχον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και διελθόντες εν κατανύξει την Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου, ιδού, ευφραινόμεθα τη πανηγύρει της λαμπροφόρου Αναστάσεως Αυτού, δι’ ης ελυτρώθημεν εκ της του ‘Αδου τυραννίδος.

Η ένδοξος εκ νεκρών Έγερσις του Σωτήρος Χριστού είναι συνανάστασις σύμπαντος του γένους των βροτών και πρόγευσις της τελειώσεως των πάντων και της πληρώσεως της Θείας Οικονομίας εν τη επουρανίω Βασιλεία. Μετέχομεν εις το άφραστον μυστήριον της Αναστάσεως εν τη Εκκλησία, αγιαζόμενοι εν τοις ιεροίς αυτής μυστηρίοις και βιούντες το Πάσχα, «το πύλας ημίν του Παραδείσου ανοίξαν», όχι ως ανάμνησιν ενός γεγονότος του παρελθόντος, αλλά ως πεμπτουσίαν της εκκλησιαστικής ζωής, ως παρουσίαν του Χριστού αεί εν τω μέσω ημών, εγγύτερον εις ημάς από όσον ημείς οι ίδιοι εις τον εαυτόν μας. Το Πάσχα, οι ορθόδοξοι πιστοί ανακαλύπτουν τον αληθινόν των εαυτόν ως εν Χριστώ είναι, εντάσσονται εις την κίνησιν των πάντων προς τα Έσχατα, «εν χαρά ανεκλαλήτω και δεδοξασμένη» (Α΄ Πετρ. α΄, 8), ως «υιοί φωτός… και υιοί ημέρας» (Α΄ Θεσσ. ε΄, 5).

Κεντρικόν χαρακτηριστικόν της ορθοδόξου ζωής είναι ο αναστάσιμος παλμός της. Αστόχως απεκάλεσεν ο φιλόσοφος την ορθόδοξον πνευματικότητα «σκυθρωπήν» και «φθινοπωρινήν». Ευστόχως επαινείται υπό των Δυτικών το ανεπτυγμένον αισθητήριον των Ορθοδόξων δια το νόημα και το βιωματικόν βάθος της πασχαλίου εμπειρίας, χωρίς όμως η πίστις αυτή να λησμονή, ότι η πορεία προς την Ανάστασιν διέρχεται δια του Σταυρού. Δεν γνωρίζει η ορθόδοξος πνευματικότης τον ουτοπισμόν της Αναστάσεως χωρίς Σταυρόν, ούτε την απαισιοδοξίαν του Σταυρού χωρίς την Ανάστασιν.

Δια τον λόγον αυτόν, εις το ορθόδοξον βίωμα το κακόν δεν έχει τον τελευταίον λόγον εν τη ιστορία, ενώ η πίστις εις την Ανάστασιν λειτουργεί ως κίνητρον δια τον αγώνα εναντίον της παρουσίας εν τω κόσμω και των συνεπειών του, δρα ως ισχυρά μεταμορφωτική δύναμις.

Εις την ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν δεν υπάρχει χώρος δια συνθηκολόγησιν απέναντι εις το κακόν, δι’ αδιαφορίαν περί της πορείας των ανθρωπίνων πραγμάτων. Αντιθέτως, η συμβολή εις την μεταμόρφωσιν της ιστορίας έχει θεολογικήν βάσιν και υπαρξιακόν έρεισμα και εκτυλίσσεται χωρίς τον κίνδυνον ταυτίσεως της Εκκλησίας με τον κόσμον. Ο Ορθόδοξος πιστός έχει συνείδησιν της αντιθέσεως μεταξύ της εγκοσμίου πραγματικότητος και της εσχατολογικής τελειότητος και δεν είναι δυνατόν να παραμείνη αδρανής απέναντι εις τας αρνητικότητας.

Δια τον λόγον αυτόν, η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είδε ποτέ τον αγώνα δια μεταμόρφωσιν του κόσμου ως ασήμαντον υπόθεσιν. Η πασχάλιος πίστις έσωζε την Εκκλησίαν τόσον από την εσωστρέφειαν και την κλειστότητα, όσον και από την εκκοσμίκευσιν.

Εις το Πάσχα των ορθοδόξων συμπυκνούται ολόκληρον το μυστήριον και ο υπαρξιακός πλούτος της ευσεβείας μας. Το «εξεθαμβήθησαν» των Μυροφόρων, όταν, «εισελθούσαι εις το μνημείον είδον νεανίσκον… περιβεβλημένον στολήν λευκήν» (Μαρκ. ιστ΄, 5), χαρακτηρίζει το μέγεθος και την ουσίαν της εμπειρίας της πίστεως ως βιώσεως υπαρξιακού συγκλονισμού. Το «εκθαμβείσθαι» δηλώνει ότι ο άνθρωπος ευρίσκεται ενώπιον ενός μυστηρίου, το οποίον βαθαίνει, όσον το προσεγγίζει, κατά το λεχθέν, ότι η πίστις μας «δεν είναι πορεία από το μυστήριο στη γνώση, αλλά από τη γνώση στο μυστήριο».Ενώ η άρνησις του μυστηρίου συρρικνώνει υπαρκτικώς τον άνθρωπον, ο σεβασμός ανοίγει εις αυτόν την πύλην του ουρανού.

Η πίστις εις την Ανάστασιν είναι η βαθυτάτη και ακραιφνεστάτη έκφρασις της ελευθερίας μας ή μάλλον η γέννησις αυτής ως εκουσίας αποδοχής της υψίστης θείας δωρεάς της κατά χάριν θεώσεως. Η Ορθόδοξος Εκκλησία, ως «βιωμένη Ανάστασις», είναι ο χώρος της «αληθεστάτης ελευθερίας», η οποία εις την χριστιανικήν ζωήν είναι θεμέλιον, οδός και προορισμός. Η Ανάστασις του Χριστού είναι ευαγγέλιον ελευθερίας, δωρεά ελευθερίας και εχέγγυον της «κοινής ελευθερίας» εις την «αιώνιον βιοτήν» της Βασιλείας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Με αυτά τα αισθήματα, τιμιώτατοι αδελφοί και πεφιλημένα τέκνα, έμπλεοι της πεπληρωμένης χαράς της μετοχής εις την «κοινήν των όλων πανήγυριν», λαβόντες φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάζοντες Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών και ανατείλαντα πάσι την ζωήν, μεμνημένοι δε κατά την πανέορτον ταύτην «κλητήν και αγίαν ημέραν», πάντων των εν περιστάσεσιν αδελφών, δεόμεθα του «πατήσαντος θανάτω τον θάνατον» Κυρίου και Θεού της ειρήνης, όπως ειρηνεύη τον κόσμον, καταυγάζη τα διαβήματα ημών προς παν έργον αγαθόν και Αυτώ ευάρεστον, αναφωνούντες τον πανευφρόσυνον ύμνον «Χριστός Ανέστη»!

Exit mobile version