Έναν νέο πλανήτη που έχει το μέγεθος της Γης και ο οποίος περιστρέφεται γύρω από ένα μικρό αστέρι που πιθανότατα να λάμπει 100 φορές περισσότερο από τον ήλιο, ανακάλυψαν οι αστρονόμοι.
Σύμφωνα με το Nature Astronomy, ο βραχώδης αυτός πλανήτης, που ονομάζεται Speculoos-3b, απέχει 55 έτη φωτός από τη Γη και εντοπίστηκε καθώς περνούσε μπροστά από το άστρο υποδοχής του, έναν εξαιρετικά ψυχρό κόκκινο νάνο που παράγει τη μισή θερμότητα από τον ήλιο αλλά είναι 100 φορές πιο φωτεινός.
Ο πλανήτης που ανακαλύφθηκε πρόσφατα και περιγράφεται ως «πρακτικά ίδιου μεγέθους με τον πλανήτη μας», περιστρέφεται γύρω από τον κόκκινο νάνο μία φορά κάθε 17 ώρες, καθιστώντας τον χρόνο στον πλανήτη μικρότερο από μια μέρα της Γης.
Αλλά ενώ τα χρόνια είναι λίγα για το Speculoos-3b, οι μέρες και οι νύχτες δεν τελειώνουν ποτέ. «Πιστεύουμε ότι ο πλανήτης περιστρέφεται συγχρόνως, έτσι ώστε η ίδια πλευρά, που ονομάζεται πλευρά της ημέρας, να βλέπει πάντα το αστέρι, όπως ακριβώς κάνει το φεγγάρι με τη Γη. Από την άλλη πλευρά, η νυχτερινή πλευρά είναι κλειδωμένη σε ατελείωτο σκοτάδι», δήλωσε ο Michaël Gillon, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης στο Βέλγιο και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Είναι μόνο το δεύτερο πλανητικό σύστημα που ανακαλύφθηκε γύρω από ένα τέτοιο αστέρι, μετά την ανίχνευση επτά βραχώδη κόσμων γύρω από το Trappist-1, ένα άλλο δροσερό κόκκινο νάνο αστέρι που απέχει 40 έτη φωτός από τη Γη.
Οι ερευνητές εντόπισαν τον πλανήτη καθώς περιπλανιόταν στην όψη του άστρου του προκαλώντας μια θαμπάδα στο φως των αστεριών. Η διέλευση εντοπίστηκε από το παγκόσμιο δίκτυο ρομποτικών τηλεσκοπίων Speculoos.
Τα εξαιρετικά ψυχρά άστρα κόκκινοι νάνοι αποτελούν περίπου το 70% των αστεριών του γαλαξία μας και επιβιώνουν για περίπου 100 δισεκατομμύρια χρόνια, καθιστώντας τα να είναι τα τελευταία αστέρια που έχουν απομείνει να λάμπουν στο σύμπαν. Επειδή είναι τόσο αμυδροί και διάσπαρτοι στον ουρανό, οι αστρονόμοι πρέπει να τους παρατηρούν για αρκετές εβδομάδες για να ανιχνεύσουν πλανήτες που παιρνούν από μπροστά τους.
«Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η παρουσία μιας ατμόσφαιρας γύρω από τον πλανήτη είναι εξαιρετικά απίθανη», δήλωσε ο Julien de Wit, πλανητικός επιστήμονας στο MIT και συνδιευθυντής του Βόρειου Αστεροσκοπείου Speculoos και του τηλεσκοπίου Artemis.
Σήμα μέσω λέιζερ έφτασε στη γη από το διάστημα, διανύοντας απόσταση 140 μιλίων, εξέλιξη που θα μπορούσε να αλλάξει εντελώς τα δεδομένα των διαστημικών αποστολών στο μέλλον.
Τις ακτίνες λέιζερ από το Διάστημα στη Γη απέστειλε το διαστημόπλοιο Psyche της NASA το οποίο και βρίσκεται, σε αυτή τη φάση, περίπου σε απόσταση 1,5 φορά αυτής που αντιστοιχεί μεταξύ Γης και Ηλίου.
Το Psyche φέρει έναν παραδοσιακό πομπό ραδιοσυχνοτήτων, το κύριο μέσο της αποστολής για να παραμείνει σε επαφή με τη Γη.
Οι επικοινωνίες της αποστολής γίνονται από το Deep Space Network της NASA, μιας συλλογής μεγάλων ραδιοφωνικών δεκτών που είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο και που ο οργανισμός χρησιμοποιεί για να παραμείνει σε επαφή, όταν στο βαθύ Διάστημα.
Μετά τη διασύνδεση με τον πομπό ραδιοσυχνοτήτων του Psyche, η επίδειξη επικοινωνιών λέιζερ έστειλε το αντίγραφο δεδομένων μηχανικής στη Γη.
Αυτό το επίτευγμα δίνει μια πρώτη εικόνα από το πως τα διαστημόπλοια θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν οπτικές επικοινωνίες στο μέλλον, επιτρέποντας επικοινωνίες σύνθετων επιστημονικών πληροφοριών με υψηλότερο ρυθμό δεδομένων καθώς και εικόνες και βίντεο υψηλής ευκρίνειας.
«Αποσυνδέσαμε περίπου 10 λεπτά διπλών δεδομένων διαστημικού σκάφους κατά τη διάρκεια ενός περάσματος στις 8 Απριλίου», είπε η Meera Srinivasan, επικεφαλής επιχειρήσεων του έργου στο Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στη Νότια Καλιφόρνια.
«Μέχρι τότε, στέλναμε δεδομένα δοκιμών και διαγνωστικών στους κατερχόμενους συνδέσμους μας από το Psyche. Αυτό αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο για το έργο, δείχνοντας πώς οι οπτικές επικοινωνίες μπορούν να διασυνδέονται με το σύστημα επικοινωνίας ραδιοσυχνοτήτων ενός διαστημικού σκάφους», πρόσθεσε.
Ένα βακτήριο ανθεκτικό στα φάρμακα, που μπορεί να μεταφερθεί μέσω του ανθρώπινου αίματος και να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στον οργανισμό… Δεν πρόκειται για σενάριο θρίλερ τύπου… Alien, αλλά για μία ανακάλυψη της NASA, η οποία εντόπισε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) μία σοβαρή μετάλλαξη του βακτηρίου E. bugandensis, το οποίο συνδέεται με τη σήψη.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν 13 στελέχη του βακτηρίου, που ονομάζονται Enterobacter bugandensis, που συνδέονται με λοιμώξεις του αίματος και θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των αστροναυτών στον ISS.
Σύμφωνα με τη μελέτη της NASA, το διαφορετικό περιβάλλον στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, «υποχρέωσε» τα βακτήρια να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και να μεταλλαχθούν σε ικανό βαθμό, ώστε να επιβιώσουν. Τα βακτήρια αυτά είναι πιθανόν να παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά, κάτι που κρίνεται ως εξαιρετικά επικίνδυνο για τους αστροναύτες που διαβιώνουν στον ISS.
Η ομάδα αναγνώρισε τα 13 στελέχη βακτηρίων σε τρεις θέσεις του ISS: τέσσερα στο σύστημα κυκλοφορίας του αέρα, ένα σε μια συσκευή άσκησης και οκτώ στο μπάνιο του εργαστηρίου.
Στο ραντάρ ξένων εταιρειών που αναπτύσσουν διαστημικές εφαρμογές έχει μπει η Ελλάδα. Βασική αιτία είναι το έργο 60 εκατ. ευρώ με αντικείμενο την ανάπτυξη σμήνους μικροδορυφόρων για την παρατήρηση γης, του οποίου ο διαγωνισμός προσείλκυσε οκτώ κοινοπραξίες ελληνικών και ξένων παικτών, όπως η γαλλική Thales και η γερμανική OHB. Μία από τις συμμετοχές στον διαγωνισμό για τους ελληνικούς μικροδορυφόρους προήλθε από την Open Cosmos που διαθέτει γραφεία σε Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία και Πορτογαλία. Δραστηριοποιείται στην ανάλυση δορυφορικών δεδομένων τα οποία είναι αξιοποιήσιμα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την πράσινη μετάβαση.
Η εταιρεία ξεχωρίζει επειδή ο δεύτερος γύρος χρηματοδότησης που πραγματοποίησε, τον Σεπτέμβριο του 2023, αντλώντας περίπου 46 εκατ. ευρώ, είχε ελληνικό «χρώμα». Στους επενδυτές που τοποθέτησαν κεφάλαια στην Open Cosmos ανήκει η Ireon Ventures που αποτελεί τον βραχίονα κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών (Venture Capital) της Motor Oil Hellas. Η διοίκηση του ενεργειακού ομίλου υλοποιεί, με ορίζοντα το 2030, ένα πρόγραμμα ενεργειακού μετασχηματισμού 4 δισ. ευρώ που περιλαμβάνει ενίσχυση επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ανάπτυξη σημείων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων. Παράλληλα, προωθεί το έργο ΙRIS, που έχει επιλέξει να χρηματοδοτήσει με 127 εκατ. ευρώ το Ταμείο Καινοτομίας, για τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από τη μονάδα παραγωγής υδρογόνου του διυλιστηρίου της Motor Oil. Ο πράσινος μετασχηματισμός της Motor Oil συμβαδίζει με τη δραστηριότητα της Open Cosmos που κατασκευάζει δορυφόρους παρατήρησης τροχιάς και μέσω της πλατφόρμας που έχει αναπτύξει, αναλύει δορυφορικά δεδομένα που αφορούν τη θερμοκρασία του πλανήτη, τη στάθμη των ωκεανών, καταγράφοντας 54 κλιματικές μεταβλητές (π.χ. αέρια θερμοκηπίου, όζον).
Μετά την αποσύνδεση από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, το πλήρωμα της Αποστολής Axiom 3 (Ax-3) προσθαλλάσσωσε με ασφάλεια το διαστημικό σκάφος SpaceX Dragon λίγο έξω από τις ακτές της Φλόριδας στις 8:30 π.μ. ώρα της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ στις 9 Φεβρουαρίου 2024.
Η ερευνητική διαστημική αποστολή εκτοξεύτηκε με τον πύραυλο Falcon 9 της SpaceX από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι και έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 20 Ιανουαρίου, με πλήρωμα τον πρώτο Τούρκο αστροναύτη Αλπέρ Γκεζεραβτζί και άλλα 3 μέλη από την Ιταλία, την Ισπανία και τη Σουηδία.
Με την επιστροφή του πληρώματος της Ax-3 ολοκληρώνεται επίσημα η πρώτη αποκλειστικά ευρωπαϊκή εμπορική αποστολή αστροναυτών και η τρίτη επανδρωμένη αποστολή της Axiom Space στον ΔΔΣ.
Κατά τη διάρκεια των 18 ημερών που η αποστολή Ax-3 έμεινε συνδεδεμένη στον ΔΔΣ, το πλήρωμά της διέμενε και εργαζόταν στο εργαστήριο σε τροχιά γύρω από τη Γη, πραγματοποιώντας περισσότερα από 30 διαφορετικά πειράματα και πάνω από 50 εργασίες μεγάλου βεληνεκούς.
Τα δεδομένα της έρευνας για τον άνθρωπο τα οποία συλλέχθηκαν στο πεδίο πριν και μετά την αποστολή καθώς και κατά τη διάρκεια της πτήσης θα συμβάλλουν στη βελτιωμένη κατανόηση της ανθρώπινης φυσιολογίας στη Γη και σε συνθήκες μικροβαρύτητας.
Η Axiom Space σχεδιάζει να στείλει μια τέταρτη αποστολή, την Αποστολή Axiom 4 (Ax-4), στον ΔΔΣ το νωρίτερο τον Οκτώβριο του 2024 από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA στη Φλόριδα.
Τα αστέρια αποτελούν το πεδίο μάχης δύο μεγάλων εχθρών: της πίεσης και της βαρύτητας. Κάθε ένας από αυτούς αναζητά συμμάχους. Και, συχνά, στο τέλος, υπάρχει ένας ξεκάθαρος νικητής.
Αν και οι συγκρίσεις είναι πάντα απεχθείς, συχνά βοηθούν στην κατανόηση του προβλήματος. Φανταστείτε ένα μπαλόνι. Τα τοιχώματα του μπαλονιού εμποδίζουν την είσοδο του αέρα. Πρέπει να φυσήξετε δυνατά, ώστε η πίεση του νέου αέρα να υπερνικήσει την αντίσταση του μπαλονιού στην παραμόρφωση και να φουσκώσει. Αν αφήσουμε το μπαλόνι χαλαρό, η πίεση του αέρα στο εσωτερικό του προσπαθεί να εξισωθεί με την εξωτερική, με αποτέλεσμα να ξεφουσκώνει.
Μπορούμε να συγκρίνουμε ένα μπαλόνι με ένα αστέρι. Το ανάλογο με τα τοιχώματα από latex, που συμπιέζουν το μπαλόνι, είναι η βαρύτητα, η οποία τείνει να προκαλέσει τη συγκέντρωση της ύλης. Καθώς ο όγκος μειώνεται, η πυκνότητα αυξάνεται. Σε ένα αστέρι, αυτή η ύλη είναι αέριο, κυρίως υδρογόνο, όπως γράφει η «El Pais».
Όταν ένα αέριο συμπιέζεται, η θερμοκρασία και η πίεσή του αυξάνονται. Ακριβώς όπως ο αέρας που εισάγουμε στο μπαλόνι, το αέριο ενός άστρου – με την πίεσή του – τείνει να επεκτείνει το άστρο. Εκεί, έχουμε τους δύο ανταγωνιστές: η βαρύτητα τείνει να κάνει τα πάντα να πέσουν προς το κέντρο του άστρου, ενώ η πίεση τείνει να κάνει το αέριο να διασκορπιστεί. Και, σε αυτή τη μεγάλη μάχη, το αστέρι περνά ολόκληρη τη ζωή του -συμπεριλαμβανομένου του σταδίου πριν από τη γέννησή του- σε μια σταδιακή διαδικασία θανάτου και καταστροφής. Όλα εξαρτώνται από το αν η πίεση μπορεί να εξουδετερώσει τη βαρύτητα.
Πριν γεννηθεί ένα αστέρι, η βαρύτητα κερδίζει. Είναι ισχυρότερη από την πίεση του αερίου, επειδή τα νέφη αερίου που γεννούν τα αστέρια ξεκινούν την εξέλιξή τους με θερμοκρασίες τόσο χαμηλές όσο -418 βαθμούς (σε σύγκριση με τη θερμοκρασία του Ήλιου που είναι περίπου 10.000 Φαρενάιτ). Αλλά τα νέφη συμπιέζονται και θερμαίνονται. Η θερμοκρασία και η πίεση αυξάνονται και αυτό θα μπορούσε να εξουδετερώσει τη βαρύτητα. Ωστόσο, η βαρύτητα αναζητά έναν σύμμαχο: το φως! Το θερμό αέριο εκπέμπει φως, ενώ η ενέργεια αυτή – που μεταφέρεται με την εκπομπή – ψύχει το αέριο. Στη συνέχεια, η κατάρρευση συνεχίζεται.
Ανάλογα με το μέγεθος ενός νέφους, οι θερμοκρασίες μπορεί να γίνουν τόσο υψηλές στο κέντρο κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης, ώστε να προκαλέσουν τη σύγκρουση ατόμων υδρογόνου μεταξύ τους. Κατανοώντας ότι η θερμοκρασία είναι η φυσική ιδιότητα που μας λέει πόσο γρήγορα κινούνται τα σωματίδια του αερίου, γίνεται σαφές ότι τα άτομα υδρογόνου (στην πραγματικότητα είναι απλώς πρωτόνια) καταλήγουν να ξεπερνούν την ηλεκτρική τους απώθηση, συγχωνεύοντας για να σχηματίσουν τους πυρήνες των βαρύτερων στοιχείων. Ένα αστέρι έχει γεννηθεί, με έναν πυρήνα που φιλοξενεί πυρηνικές συνενώσεις.
Πρώτα απ’ όλα, σχηματίζεται ήλιο (αν και όχι άμεσα). Η πυρηνική σύντηξη παράγει ενέργεια και, χάρη σε αυτή την επιπλέον ενέργεια που λαμβάνει το αέριο του άστρου, η πίεση του αερίου εξισορροπείται τελικά με τη βαρύτητα. Ως εκ τούτου, το αστέρι γίνεται σταθερό. Η βαρύτητα συν το φως καταλήγουν να αντιπαρατίθενται με την πίεση και τη σύντηξη. Αλλά όχι για πάντα: οι διεκδικητές κουράζονται. Σε κάθε περίπτωση, ο Ήλιος βρίσκεται σε αυτή την ισορροπία εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Είμαστε ακόμα πολύ μακριά από την καταστροφή του.
Όταν το υδρογόνο στο κέντρο του άστρου εξαντληθεί ή όταν ένας από τους συμμάχους αποτύχει, η βαρύτητα κάνει πάλι τα δικά της και το άστρο αποσταθεροποιείται. Αυτό θα προκαλέσει τελικά την καταστροφή του… αλλά όχι πριν περάσει από στάδια όπου παράγονται άλλα στοιχεία μέσω της σύντηξης.
Στα πολύ μεγάλα αστέρια – 10 ή και 100 φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο – η ποσότητα του υλικού είναι τόσο μεγάλη και η κατάρρευση λόγω της βαρύτητας συμβαίνει με τέτοια ένταση, που οι πυρήνες τους φτάνουν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Στη συνέχεια λαμβάνει χώρα η σύντηξη. Παράγεται με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ότι στον Ήλιο.
Μας λείπει μια ακόμη μορφή καταστροφής: η κακή παρέα… Υπάρχουν αστέρια που δεν ζουν με τους κατάλληλους ανθρώπους. Και, παραδόξως, εκείνοι που φαίνονται πιο επικίνδυνοι δεν είναι πάντα εκείνοι που καταφέρνουν να καταστρέψουν τους συντρόφους τους. Στο ουράνιο πλαίσιο, μπορούμε να δούμε δύο παραδείγματα αυτού του γεγονότος.
Πριν από, σχεδόν, ένα χρόνο, εντοπίστηκε ένα αντικείμενο που είχε αλλάξει απότομα τη φωτεινότητά του. Οι επακόλουθες παρατηρήσεις μέσω ακτίνων Χ, ραδιοκυμάτων και οπτικού φάσματος αποκάλυψαν ότι επρόκειτο για μια μαύρη τρύπα που είχε καταπιεί ένα αστέρι. Ένας θεαματικός θάνατος επειδή έκανε παρέα με το λάθος άτομο!
Το τελευταίο παράδειγμα είναι λιγότερο αναμενόμενο: ένα κανονικό αστέρι, που καταστρέφεται επειδή ήταν πολύ ευγενικό. Ένα αστέρι μπορεί να εξοντωθεί, επειδή έδωσε μέρος της ύλης του σε έναν μικρό σύντροφο -όπως ένας λευκός νάνος ή ένα αστέρι νετρονίων- με τέτοιο τρόπο, ώστε ο «μικρός σύντροφος» να αποσταθεροποιηθεί τόσο πολύ, ώστε να εκραγεί ως υπερκαινοφανής, παίρνοντας μαζί του τον γενναιόδωρο σύντροφό του.
Δεκάδες πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος (εξωπλανήτες) που θα μπορούσαν δυνητικά να υποστηρίξουν ζωή ανακάλυψαν οι αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον δορυφόρο TESS (Transitioning Exoplanet Survey Satellite) της NASA.
Για την ακρίβεια εντοπίστηκαν 85 εξωπλανήτες, παρόμοιοι σε μέγεθος με τον Δία, τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα, οι οποίοι «μπορεί να βρίσκονται στη σωστή ζώνη θερμοκρασίας για να υποστηρίξουν ζωή», δήλωσε ο καθηγητής Ντάνιελ Μπέιλις, του Πανεπιστημίου του Warwick.
Σίφωνα με το SkyNews, 65 από τους 85 εξωπλανήτες είναι νέες ανακαλύψεις, ενώ 25 εντοπίστηκαν πρόσφατα από ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες.
Οι ερευνητές λένε ότι ορισμένοι από αυτούς τους πλανήτες βρίσκονται αρκετά μακριά από τα άστρα που τους φιλοξενούν και θα μπορούσαν να έχουν την κατάλληλη θερμοκρασία για να υποστηρίξουν ζωή.
Αυτό είναι γνωστό ως «ζώνη της Χρυσομαλλούσας» ή «κατοικήσιμη ζώνη».
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Monthly Notices Of The Royal Astronomical Society».
Στην παρούσα φάση τα ευρήματα θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και από τη NASA, κάτι που πιθανώς θα γίνει σε μελλοντικές παρατηρήσεις.
Προκηρύχθηκε ανοιχτός δημόσιος διεθνής διαγωνισμός για την ανάπτυξη σμήνους δορυφόρων για την παρατήρηση γης, συνολικού προϋπολογισμού 60 εκατ. ευρώ. Στόχος του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης που υλοποιεί το Εθνικό Πρόγραμμα Μικρών Δορυφόρων, είναι να ενδυναμώσει τις δυνατότητες της Ελλάδας στις διαστημικές τεχνολογίες και εφαρμογές. Πρόκειται για ένα σημαντικό έργο το οποίο υλοποιείται μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) με χρηματοδότηση από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0.
Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αποτελεί μέρος του συνολικού αναθεωρημένου Προγράμματος Μικροδορυφόρων συνολικού προϋπολογισμού 130 εκατ. ευρώ.
Με την ολοκλήρωση του, μέσω του σμήνους των Μικροδορυφόρων θα παρέχονται δεδομένα και υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας οριζόντια σε πολλαπλούς φορείς του ελληνικού Δημοσίου, όπως παραδείγματος χάριν τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Ναυτιλίας. Ειδικότερα, τα δορυφορικά δεδομένα και τα προϊόντα που θα προκύψουν από την επεξεργασία τους, θα υποστηρίξουν τις προσπάθειες της χώρας μας για συνεχή παρακολούθηση του περιβάλλοντος, καταγραφή των διαχρονικών μεταβολών και αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Παράλληλα, στόχος του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης είναι η αφομοίωση της τεχνογνωσίας από την εγχώρια αγορά, ώστε να αναπτυχθεί ένα διαστημικό οικοσύστημα, ικανό να υποστηρίξει την ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής.
Επισημαίνεται ότι ο σχετικός διαγωνισμός θα παραμείνει ανοιχτός μέχρι τις 5/3/2024, χωρίς να δοθεί καμία χρονική παράταση για την περαιτέρω κατάθεση προτάσεων.
