Ο Guardian σε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ παραθέτει στοιχεία και μαρτυρίες που τεκμηριώνουν τις φρικαλεότητες που υπέστησαν οι γυναίκες που βρίσκονταν στα γκιμπούτς του Ισραήλ από την παλαιστινιακή οργάνωση.
Οικογένειες κάηκαν ζωντανές, βασανίστηκαν και ακρωτηριάστηκαν, παιδιά και ηλικιωμένοι αιχμαλωτίστηκαν ως όμηροι.
Οι ανταποκριτές έκτακτης ανάγκης διακινδύνευσαν τη ζωή τους στις μάχες στις 7 Οκτωβρίου και αρκετές ημέρες αργότερα για να διασώσουν τους τραυματίες και να ανασύρουν τους νεκρούς.
Το χάος σήμαινε ότι υπήρξαν σημαντικές αποτυχίες στη διατήρηση των αποδεικτικών στοιχείων για τη βία με βάση το φύλο και αυτό που θεωρείται η συστηματική χρήση του βιασμού ως πολεμικού όπλου από τη Χαμάς.
Η ανώτατη αστυνομική μονάδα ερευνών του Ισραήλ, ο Lahav , εξακολουθεί να συλλέγει πάνω από 50.000 οπτικά στοιχεία και 1.500 μαρτυρίες μαρτύρων και λέει ότι δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει πόσες γυναίκες και κορίτσια υπέστησαν βία λόγω φύλου.
Διασταυρώνοντας μαρτυρίες που δόθηκαν στην αστυνομία, δημοσιευμένες συνεντεύξεις με μάρτυρες και φωτογραφίες και βίντεο που τραβήχτηκαν από επιζώντες και πρώτους ανταποκριτές, ο Guardian γνωρίζει τουλάχιστον έξι σεξουαλικές επιθέσεις για τις οποίες υπάρχουν πολλά επιβεβαιωτικά στοιχεία. Δύο από αυτά τα θύματα, που δολοφονήθηκαν, ήταν ηλικίας κάτω των 18 ετών.
Τουλάχιστον 7 γυναίκες που σκοτώθηκαν βιάστηκαν επίσης στην επίθεση, σύμφωνα με την καθηγήτρια Ruth Halperin-Kaddari, νομική μελετήτρια και διεθνή υπερασπιστή των δικαιωμάτων των γυναικών, από την εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων της μέχρι στιγμής.
Οι New York Times και το NBC έχουν ταυτοποιήσει περισσότερες από 30 σκοτωμένες γυναίκες και κορίτσια των οποίων τα σώματα φέρουν σημάδια κακοποίησης, όπως ματωμένα γεννητικά όργανα.
Συγκλονισμένοι από τον τεράστιο αριθμό των θυμάτων και την καμένη ή παραμορφωμένη κατάσταση ορισμένων από τα πτώματα, οι γιατροί στα νεκροτομεία ήταν απασχολημένοι με την αναγνώριση και δεν είχαν το χρόνο ή την ικανότητα «να δουν αν τα θύματα είχαν βιαστεί», είπε η εκπρόσωπος της αστυνομίας Mirit Ben Mayor.
Η έλλειψη εκπαιδευμένου προσωπικού ήταν επίσης πρόβλημα: σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, υπάρχουν μόνο επτά ιατροδικαστές σε ολόκληρη τη χώρα.
Η Zaka, η οργάνωση αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών του Ισραήλ, συνήθως συνεργάζεται με την αστυνομία στις σκηνές των τρομοκρατικών επιθέσεων, ώστε οι αρχές να μπορούν να συγκεντρώσουν στοιχεία πριν ο Zaka.
Οι περισσότεροι εργαζόμενοι των Zaka είναι συντηρητικοί υπερορθόδοξοι άνδρες είχαν δηλώσει τότε πως «δεν σκέφτηκαν καθόλου τον βιασμό».
Τα πτώματα των θυμάτων δόθηκαν στις οικογένειές τους, για την ταχεία ταφή που απαιτείται από την εβραϊκή παράδοση.
Αν και μετά την ταφή μπορεί να γίνει ιατροδικαστική εξέταση, δεν είναι σίγουρο ωστόσο ότι μπορεί να εξακριβωθε η πλήρης έκταση της βίας με βάση το φύλο που διαπράχθηκε στις 7 Οκτωβρίου.
Ο Guardian μίλησε με έναν εθελοντή των Zaka, τον Simcha Greeneman, ο οποίος είπε σε ένα κιμπούτς ότι συνάντησε μια γυναίκα που ήταν γυμνή από τη μέση και κάτω, σκυμμένη πάνω από ένα κρεβάτι και πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Σε άλλο σπίτι ανακάλυψε μια νεκρή γυναίκα με αιχμηρά αντικείμενα στον κόλπο της, μεταξύ των οποίων και νύχια.
Στη στρατιωτική βάση Shura στο κεντρικό Ισραήλ, όπου μεταφέρθηκαν οι περισσότεροι από τους νεκρούς, ο έφεδρος Shari Mendes, ο οποίος ήταν επιφορτισμένος με το πλύσιμο των γυναικείων σορών και την προετοιμασία τους για ταφή, είπε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων France-Presse: «Έχουμε δει γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό, από ανήλικες έως και ηλικιωμένες»
«Ήμασταν σε τέτοια κατάσταση σοκ… Πολλές νεαρές γυναίκες έφτασαν με ματωμένα κουρέλια με σάβανα μόνο με τα εσώρουχά τους, και τα εσώρουχα ήταν συχνά πολύ ματωμένα. Ο διοικητής της ομάδας μας είδε αρκετούς στρατιώτες που πυροβολήθηκαν στον καβάλο, στα οικεία μέρη, στον κόλπο ή πυροβολήθηκαν στο στήθος», πρόσθεσε.
Η πιο λεπτομερής αναφορά μάρτυρα βιασμού είναι από μια νεαρή γυναίκα που παρακολούθησε το μουσικό φεστιβάλ Supernova, όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι από 350 νέοι. Η μάρτυρας, η οποία πυροβολήθηκε στην πλάτη, είπε ότι κρυβόταν στη βλάστηση ακριβώς έξω από τη διαδρομή 232 όταν έφτασε μια μεγάλη ομάδα ενόπλων της Χαμάς, οι οποίοι μεταξύ τους βίασαν και σκότωσαν τουλάχιστον πέντε γυναίκες.
«Ξάπλωσαν μια γυναίκα κάτω και κατάλαβα ότι τη βίαζε… Την παρέδωσαν σε άλλο άτομο», είπε στους αστυνομικούς σε βίντεο που εξέτασε ο Guardian. «Και της κόβει το στήθος, το πετάει στο δρόμο και παίζουν με αυτό».
Μια βιασμένη γυναίκα «κομματιάστηκε» και μια άλλη «μαχαιρώθηκε επανειλημμένα στην πλάτη ενώ τη βίαζαν», είπε ο ίδιος μάρτυρας σε συνέντευξή του στους New York Times. Ο μάρτυρας έδωσε στην αστυνομία φωτογραφίες από την κρυψώνα της και ένας άλλος επιζών που κρύβεται στο ίδιο σημείο κατέθεσε ότι είδε τουλάχιστον μία γυναίκα να βιάζεται.
Ένας από τους διοργανωτές του φεστιβάλ, ο Rami Shmuel, ο οποίος επέστρεψε στη σκηνή την ημέρα μετά την επίθεση, περιέγραψε ότι βρήκε τα πτώματα τριών νεαρών γυναικών «γυμνών από τη μέση και κάτω, με τα πόδια ανοιχτά».
«Ο ένας της είχε κάψει το πρόσωπο», είπε. Μια άλλη «πυροβολήθηκε στο πρόσωπο» ενώ η τελευταία «πυροβολήθηκε σε όλο το κάτω μέρος του σώματός της».
Μια γυναίκα που επέζησε από ομαδικό βιασμό στο rave νοσηλευόταν για σοβαρό ψυχικό και σωματικό τραύμα, είπε η αστυνομία, και δεν ήταν σε καμία κατάσταση να μιλήσει στους ερευνητές.
Εκτός από τη βία με βάση το φύλο που διαπράχθηκε στις 7 Οκτωβρίου, υπάρχουν ανησυχίες για την ασφάλεια των γυναικών που βρίσκονται ακόμη στην αιχμαλωσία της Χαμάς στη Γάζα.
Η Ρενάνα Εϊτάν, επικεφαλής της ψυχιατρικής στο ιατρικό κέντρο Ichilov Tel Aviv, είπε στον Guardian ότι από τους 14 απελευθερωμένους ομήρους που εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τη φροντίδα της – συμπεριλαμβανομένων παιδιών – αρκετοί έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση ή έχουν γίνει μάρτυρες σεξουαλικής κακοποίησης.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών είπε ότι η εβδομαδιαία εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς τον Νοέμβριο κατέρρευσε επειδή οι μαχητές αρνήθηκαν να απελευθερώσουν τις υπόλοιπες γυναίκες υπό την κράτηση του, φοβούμενοι ότι θα μιλούσαν δημόσια για σεξουαλική βία.
Ο Orit Sulitzeanu, διευθυντής του Συνδέσμου Κέντρων Κρίσης Βιασμού στο Ισραήλ, δήλωσε: «Όλοι αναζητούν αυτό το χρυσό αποδεικτικό στοιχείο, μια γυναίκα επιζήσασα που καταθέτει δημόσια για το τι της συνέβη. Σκεφτείτε το όμως: κάποιος που υποφέρει από τέτοιου είδους τραύμα, γιατί να βάλει τον εαυτό του σε αυτό; Η σεξουαλική βία υποδηλώνεται παντού. Αυτό δεν είναι διαφορετικό.
«Δεν νομίζω ότι προς το παρόν είναι προς το συμφέρον των επιζώντων να πάνε στην αστυνομία και νομίζω ότι οι έρευνες για όλες τις φρικαλεότητες θα διαρκέσουν πολύ».
Ο βιασμός και η σεξουαλική επίθεση θεωρούνται εγκλήματα πολέμου και παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Η Χαμάς αρνήθηκε τις κατηγορίες για σεξουαλική βία.
Τη Δευτέρα, ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες διορισμένοι από τον ΟΗΕ δήλωσαν ότι «δεδομένου του αριθμού των θυμάτων και του εκτεταμένου προσχεδιασμού και σχεδιασμού των επιθέσεων», τα αυξανόμενα στοιχεία για βιασμούς και ακρωτηριασμούς των γεννητικών οργάνων δείχνουν πιθανά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι πληροφοριών, ειδικοί και πηγές με άμεση γνώση των εκθέσεων ανάκρισης αιχμαλώτων μαχητών της Χαμάς πιστεύουν ότι οι μονάδες που επιτέθηκαν είχαν εκ των προτέρων δοθεί ένα κείμενο που βασιζόταν σε μια αμφιλεγόμενη και αμφισβητούμενη ερμηνεία της παραδοσιακής ισλαμικής στρατιωτικής νομολογίας, υποστηρίζοντας ότι οι αιχμάλωτοι ήταν «λάφυρα του πολέμου». . Αυτό δυνητικά νομιμοποίησε την απαγωγή αμάχων και άλλες καταχρήσεις, χωρίς να αποτελεί ρητή οδηγία για κάτι τέτοιο.
Σε τουλάχιστον δύο βίντεο, φερόμενα ως μέλη της Χαμάς, ακούγονται να δίνουν οδηγίες για βιασμό γυναικών.
Η σύνδεση υπόπτων υπό κράτηση με συγκεκριμένα εγκλήματα ήταν πιθανό να είναι πολύ δύσκολη, είπε ο Χαλπερίν-Καντάρι, αν και το Ισραήλ σκοπεύει να κινήσει ποινικές διαδικασίες το συντομότερο δυνατό.
Τα μεμονωμένα θύματα θα μπορούν να υποβάλουν καταγγελίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εναντίον της Χαμάς στο διεθνές ποινικό δικαστήριο της Χάγης, ενώ το δικαστήριο αναμένεται επίσης να ξεκινήσει ειδική έρευνα για τη σεξουαλική βία στις 7 Οκτωβρίου.
Ο Halperin-Kaddari είπε: «Μια διεθνής έρευνα έχει περισσότερες δυνατότητες, επειδή το επίπεδο των αποδεικτικών στοιχείων δεν είναι τόσο υψηλό όσο αυτό της ποινικής διαδικασίας, όπου πρέπει να έχεις ένα συγκεκριμένο άτομο και συγκεκριμένο θύμα και να αποδείξεις τι συνέβη πέρα από κάθε εύλογη αμφιβολία.
«Για να διώξουμε το συνολικό εύρος των φρικαλεοτήτων και τον βαθμό σκληρότητας… Έχουμε ήδη αρκετά για αυτό».