Από την Πρόεδρο του Δικτύου Women Political Leaders, Silvana Koch-Mehrin, βραβεύτηκε σε ειδική τελετή η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 20-03 στο Μουσείο της Ακρόπολης, ενώ κατά την ομιλία της χαιρέτισε τις παρευρισκόμενες, κάνοντας λόγο για κορυφαίες προσωπικότητες της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής, γυναίκες που ανοίγουν δρόμους εφαρμόζοντας έμπρακτα την αρχή της ισότητας των φύλων ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, εμπλουτίζοντας την πολιτική με διαφορετικές εμπειρίες, ενδιαφέροντα, συμπεριφορές, συστήματα αξιών, ενισχύοντας την Δημοκρατία.
Τόνισε, επίσης, ότι η εκλογή της στο αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας πριν από τέσσερα ακριβώς χρόνια δεν ήταν απλώς μια ύψιστη τιμή προς το πρόσωπό της και προς την Δικαιοσύνη, από τους κόλπους της οποίας προέρχεται «Ήταν, πάνω απ’ όλα, μια συμβολική χειρονομία, που τιμά όλες τις Ελληνίδες, μια ουσιαστική αναγνώριση της γυναικείας ισότητας σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί ιδιαίτερα τη συμμετοχή των γυναικών στα συστήματα εξουσίας και πολιτικής ισχύος» σημείωσε.
Υπενθύμισε, ακόμη, ότι διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της χώρας μου, πρώτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού. Και μολονότι δεν θα μπορούσε να πει ότι έχει υποστεί διακρίσεις κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας, γνωρίζει τι σημαίνει η διάρρηξη της περίφημης «γυάλινης οροφής» από τις γυναίκες, γνωρίζει την καχυποψία ή την συγκατάβαση με την οποία ενδέχεται να αντιμετωπιστούν, την ανάγκη να καταβάλλουν πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από τους άνδρες προκειμένου να πείσουν για τις ικανότητες, τις ιδέες, την αντοχή τους.
Όπως είπε χαρακτηριστικά «Γνωρίζω ότι η αλλαγή δεν έρχεται αυτόματα. Παρότι έχουν σημειωθεί σημαντικά βήματα για την πλήρη και ίση άσκηση των δικαιωμάτων των γυναικών, παρότι οι γυναικείες κατακτήσεις στην πολιτική και την κοινωνική ζωή είναι σημαντικές και αξιοθαύμαστες, μένουν ακόμη πολλά να γίνουν».
Ειδικότερα, η Πρόεδρος υποστήριξε ότι «Για να μπορέσουν οι γυναίκες να εξελιχθούν ισόρροπα και αρμονικά, πρέπει να εκλείψουν οι έμφυλες προκαταλήψεις και να διαρραγούν τα στερεότυπα που κατασκευάζουν προδιαγεγραμμένους ρόλους για τα φύλα· να διασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στην καινοτομία και την επιστήμη και η ισότιμη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας· να ενισχυθεί η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και να προωθηθούν οι γυναίκες σε θέσεις ευθύνης, όπου, όπως έχει δείξει η εμπειρία, επιδεικνύουν τόλμη, επινοητικότητα και αποφασιστικότητα, αλλά ταυτόχρονα ενσυναίσθηση και ευαισθησία».
Ακολούθως, παρατήρησε ότι ο κόσμος μας αλλάζει με γοργούς ρυθμούς και στον ορίζοντα των δημοκρατιών μας αναδύονται νέες προκλήσεις. «Σε πολιτικό επίπεδο, παρατηρούμε μια δυναμική επιστροφή του εθνικισμού και του προστατευτισμού. Σε οικονομικό επίπεδο, παρά την πρόοδο, όχι μόνο δεν έχει εξαλειφθεί η φτώχεια, αλλά σχεδόν ο μισός πληθυσμός του πλανήτη αδυνατεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Οι πόλεμοι, δημιουργούν ένα ιδιαίτερα επισφαλές διεθνές περιβάλλον. Οι νέες τεχνολογίες, οι οποίες συμβάλλουν τα μέγιστα στο άνοιγμα και την ευελιξία των κοινωνιών, ελλείψει ρυθμιστικού πλαισίου μπορεί να απειλήσουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, να αξιοποιηθούν για τη διάδοση μηνυμάτων μίσους και ψευδών ειδήσεων, ακόμη για την διάπραξη εγκλημάτων. Η τεχνητή νοημοσύνη, η κλιματική αλλαγή, η ψηφιακή και πράσινη μετάβαση επιφέρουν τεκτονικές αλλαγές στην καθημερινότητά μας, μεταμορφώνουν την αντίληψή μας για τον κόσμο και απαιτούν γρήγορες προσαρμοστικές κινήσεις, προβλεπτική ετοιμότητα, μεταρρυθμιστική τόλμη και συμπεριληπτικές πρακτικές. Κι αυτό σημαίνει ενσωμάτωση της προοπτικής του φύλου σε όλες τις διεργασίες» διευκρίνισε.
Ωστόσο, επισήμανε, ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται, καθώς το 2023, οι άνδρες αποτελούσαν το 73,5% των παγκόσμιων κοινοβουλίων και το 77,2% των υπουργών, ενώ πάνω από το 90% των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων παγκοσμίως είναι άνδρες.
Επικαλούμενη στοιχεία του ΟΗΕ, ανέφερε ότι «Η επίτευξη της ισότητας στα ανώτατα κλιμάκια εξουσίας δεν θα επιτευχθεί για άλλα 130 χρόνια, ενώ η ισότητα στη νομοθετική εκπροσώπηση δεν αναμένεται πριν από το 2063. Και κυρίως, σ’ ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου μας, εκατομμύρια γυναίκες όχι μόνο δεν είναι σε θέση να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να διεκδικήσουν την ισοτιμία στους χώρους της εκπαίδευσης ή της εργασίας, αλλά καθώς βρίσκονται σ’ ένα καθεστώς πολλαπλής ευαλωτότητας, έκθετες στη βία, την ένδεια, την εκμετάλλευση, τους πολέμους, δεν έχουν καν φωνή» και πρόσθεσε ότι « Έχουμε υποχρέωση σ’ αυτές τις γυναίκες. Να τις ακούσουμε. Να διασφαλίσουμε τη ευρύτερη δυνατή αντήχηση της φωνής τους. Να δραστηριοποιηθούμε, να εργαστούμε, να αγωνιστούμε γι’ αυτές».
Τέλος, υποστήριξε ότι «Όλες εμείς οι γυναίκες που κατέχουμε ηγετικές πολιτικές θέσεις οφείλουμε να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην εξάλειψη των ανισοτήτων που καταδικάζουν στη σιωπή και τον αποκλεισμό τις ομόφυλές μας» και κατέληξε λέγοντας ότι «Πρόκειται για ηθικό και πολιτικό μας καθήκον. Για ένα μεταμορφωτικό όραμα που δεν περιορίζεται στις κοινωνίες μας αλλά αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο, προσβλέποντας σ’ ένα μέλλον δικαιοσύνης, ισότητας και ελευθερίας, των πολύτιμων όσο και εύθραυστων αξιών που αποτελούν τους πυλώνες της πολιτικής μας ύπαρξης».
