Αμείωτη παραμένει η σεισμική δραστηριότητα στις Κυκλάδες, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στις αρχές και τους κατοίκους. Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Σαντορίνης, Αμοργού και Ίου έχουν καταγραφεί 550 σεισμικές δονήσεις μέσα σε τρεις ημέρες. Οι ισχυρότερες σημειώθηκαν το πρωί και το μεσημέρι, φτάνοντας τα 4,9 Ρίχτερ, με το μήνυμα του «112» να προειδοποιεί τους πολίτες για πιθανές κατολισθήσεις.
Το βράδυ της Δευτέρας, δύο νέες σεισμικές δονήσεις μεγέθους 4,8 και 4,5 Ρίχτερ καταγράφηκαν με διαφορά λίγων λεπτών. Ο πρώτος σεισμός σημειώθηκε στις 22:19, 20 χλμ. νοτιοδυτικά της Αρκεσίνης στην Αμοργό, με εστιακό βάθος 14,4 χλμ., ενώ ο δεύτερος ακολούθησε στις 22:39, 18 χλμ. από την ίδια περιοχή, με εστιακό βάθος 13,9 χλμ.
Ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Βασίλης Καραστάθης, δήλωσε πως η σεισμική δραστηριότητα όχι μόνο δεν παρουσιάζει σημάδια αποκλιμάκωσης, αλλά εντείνεται. Από την 1η Φεβρουαρίου έχουν καταγραφεί περισσότεροι από 240 σεισμοί άνω των 3 Ρίχτερ, ενώ οι δονήσεις που ξεπέρασαν τα 4 Ρίχτερ ανέρχονται σε 39. Η επιστημονική κοινότητα αναμένει να αντλήσει περισσότερα δεδομένα τις επόμενες ώρες, καθώς νέοι σταθμοί σε Ανάφη και Αμοργό θα αρχίσουν να μεταδίδουν σήματα, διευκολύνοντας τη στατιστική ανάλυση του φαινομένου.
Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμιος Λέκκας, ο οποίος βρίσκεται στη Σαντορίνη, διευκρίνισε ότι η τρέχουσα σεισμική δραστηριότητα δεν σχετίζεται με το ρήγμα που προκάλεσε τον καταστροφικό σεισμό του 1956. Όπως ανέφερε, η ακολουθία που παρατηρείται οφείλεται στην ενεργοποίηση μικρότερων ρηγμάτων στα βορειοανατολικά, προς την περιοχή της Αμοργού. Ο ίδιος τόνισε πως δεν βρισκόμαστε μπροστά σε έναν κύριο σεισμό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ταχεία εκτόνωση της δραστηριότητας, αλλά σε μια παρατεταμένη ακολουθία που μπορεί να διαρκέσει ημέρες ή και εβδομάδες.
Αναφορικά με την ασφάλεια των κατοίκων, οι αρχές συνεχίζουν τους ελέγχους στα δημόσια κτίρια, ενώ έχουν εκδοθεί συστάσεις για αποφυγή παραμονής σε παλιά ή εγκαταλελειμμένα κτίρια, καθώς και σε περιοχές με έντονες γεωμορφολογικές μεταβολές, όπου υπάρχει αυξημένος κίνδυνος κατολισθήσεων.