Η Εργατική Πρωτομαγιά αποτελεί μια παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στην υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και στην ανάδειξη των ιστορικών αγώνων της εργατικής τάξης. Αν και οι ρίζες της εντοπίζονται στον ξεσηκωμό των εργατών στο Σικάγο τον Μάιο του 1886, παραμένει διαχρονικά επίκαιρη, λειτουργώντας ως σύμβολο κοινωνικής διεκδίκησης και αντίστασης.
Το αίτημα για οκτάωρο εργασίας, ανθρώπινες συνθήκες και αξιοπρεπή μεταχείριση, πυροδότησε αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία στην πλατεία Χεϊμάρκετ, με τραγικό απολογισμό νεκρούς διαδηλωτές και καταδικασμένους σε θάνατο εργάτες. Το ιστορικό αυτό γεγονός αποτέλεσε καταλύτη για την καθιέρωση της 1ης Μαΐου ως παγκόσμιας εργατικής γιορτής από τη Δεύτερη Διεθνή στο Παρίσι το 1889.
Στην Ελλάδα, η πρώτη Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση οργανώθηκε στις 2 Μαΐου 1893 στο Παναθηναϊκό Στάδιο από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη, με αιτήματα το οκτάωρο, την καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας και την κρατική περίθαλψη για τα εργατικά ατυχήματα. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν δυναμικά και τις επόμενες δεκαετίες.
Σημαντικός σταθμός αποτελεί η Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη, όπου η απεργία των καπνεργατών κατέληξε σε αιματοχυσία – 12 νεκροί εργάτες και εκατοντάδες τραυματίες από τα πυρά της χωροφυλακής. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1944, οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις εκτελούν 200 πολιτικούς κρατούμενους στο Σκοπευτήριο Καισαριανής ως αντίποινα, σφραγίζοντας μια από τις πιο δραματικές σελίδες της εργατικής ιστορίας στην Ελλάδα.
Η 1η Μαΐου στην Ελλάδα, καθιερωμένη με τον Ν. 4468/2017 ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας, αποτελεί ευκαιρία μνήμης και διεκδίκησης. Τα εργατικά σωματεία και οι εργαζόμενοι τιμούν τους αγώνες του παρελθόντος και αναδεικνύουν τα σύγχρονα προβλήματα: ανεργία, επισφαλείς συνθήκες, τεχνητή νοημοσύνη, και την ανάγκη για προστασία της εργασίας στον ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο.
Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι μια διαρκής υπενθύμιση ότι τίποτα δεν κατακτήθηκε χωρίς αγώνα. Είναι το σημείο αναφοράς για τους αγώνες του χθες, του σήμερα, αλλά και του αύριο.