Σε κρίσιμες διαβουλεύσεις εισέρχεται από απόψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις Βρυξέλλες, συμμετέχοντας αρχικά στη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων και ακολούθως, από αύριο, στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η ελληνική αποστολή προσέρχεται με μια ξεκάθαρη στρατηγική που συνδυάζει γεωπολιτικές προτεραιότητες και δημοσιονομικές διεκδικήσεις.
1. Δυτικά Βαλκάνια: Ναι στη διεύρυνση, αλλά με προϋποθέσεις
Η Αθήνα επαναβεβαιώνει τη σταθερή της στήριξη στην ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, χαρακτηρίζοντας τη διεύρυνση ως «επένδυση ασφάλειας και σταθερότητας». Ωστόσο, κυβερνητικές πηγές καθιστούν σαφές ότι δεν πρόκειται για «λευκή επιταγή».
Η ελληνική θέση παραμένει αμετακίνητη: Η ενταξιακή πορεία είναι μια διαδικασία αξιοκρατική («merit-based»), η οποία εξαρτάται από τις επιδόσεις του κάθε υποψήφιου κράτους. Βασικά προαπαιτούμενα για την ελληνική πλευρά αποτελούν:
- Η υλοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.
- Ο σεβασμός στις σχέσεις καλής γειτονίας.
- Η πιστή τήρηση των δεσμευτικών διεθνών συμφωνιών.
2. Ουκρανία και Ρωσικά κεφάλαια: Η ελληνική «ρήτρα ασφαλείας»
Στην κορυφή της ατζέντας των «27» βρίσκονται οι εξελίξεις στην Ουκρανία, με έμφαση στις ειρηνευτικές προσπάθειες και τη χρηματοδότηση της χώρας για τη διετία 2026-2027.
Η Ελλάδα τάσσεται θετικά στην αξιοποίηση των δεσμευμένων ρωσικών κεφαλαίων για τη χορήγηση Δανείου Επανορθώσεων, επιδιώκοντας ρόλο στη διαμόρφωση της απόφασης. Ωστόσο, θέτει ως προϋπόθεση τη μέγιστη δυνατή νομική και δημοσιονομική ασφάλεια. Στο πλαίσιο αυτό, η Αθήνα έχει ζητήσει από την Κομισιόν αναλυτική αξιολόγηση των πιθανών οικονομικών επιπτώσεων που αφορούν το δάνειο και τις εγγυήσεις του.
3. Η πρόταση Μητσοτάκη για τους δημοσιονομικούς κανόνες
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόταση που αναμένεται να καταθέσει ο Πρωθυπουργός σχετικά με τις εγγυήσεις προς την Ουκρανία.
Ο κ. Μητσοτάκης θα προτείνει την ενεργοποίηση ενός μηχανισμού «ρήτρας διαφυγής». Στόχος είναι, σε περίπτωση που χρειαστεί να αποπληρωθούν εγγυήσεις, οι δαπάνες αυτές να εξαιρούνται από τον υπολογισμό του στόχου δαπανών που ορίζουν οι αυστηροί ευρωπαϊκοί δημοσιονομικοί κανόνες, ώστε να μην επιβαρύνεται λογιστικά το κράτος-μέλος.
4. Προϋπολογισμός ΕΕ και αγροτική πολιτική
Στη συζήτηση για το επόμενο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει το δίλημμα «Ανταγωνιστικότητα ή Συνοχή». Η θέση της Αθήνας είναι πως πρόκειται για στόχους συμπληρωματικούς που πρέπει να αντιμετωπιστούν ολιστικά, καλύπτοντας τόσο τις μεγάλες όσο και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Τέλος, η Ελλάδα θέτει ως «κόκκινη γραμμή» τη διασφάλιση διακριτών και επαρκών πόρων για την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), την οποία θεωρεί στόχο πρώτης προτεραιότητας, ισότιμο με την Πολιτική Συνοχής.
