Έφυγε από την ζωή και προκάλεσε θρήνο στον καλλιτεχνικό χώρο η είδηση του θανάτου του θρυλικού ηθοποιού Νίκου Γαλανού.
Στην πορεία του, καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο αγαπητούς και σεβαστούς ηθοποιούς της γενιάς του, με το ήθος του και τη σταθερή του προσήλωση στην ποιότητα, μακριά από την εμπορική λάμψη και τις τυπικές υποχρεώσεις που απορρέουν από την προβολή και τη φήμη.
Ο Νίκος Γαλανός μαθητής στην Α’ Δημοτικού, αρχές της δεκαετίας του ’50 ζούσε στο πατρικό του στο Αιγάλεω όπου θα περάσει τα μαθητικά και εφηβικά του χρόνια. Ήταν ο βενιαμίν της οικογένειας με τρία μεγαλύτερα αδέρφια, τους Γεράσιμο, Θεόδωρο και Βαρβάρα και η πρώτη περιοχή που θυμάται είναι ο Βοτανικός πριν μετακομίσουν στο Αιγάλεω όπου ο πατέρας του Γιάννης εργάζεται ως εργολάβος οικοδομών και η μητέρα του Γιαννούλα σε εργοστάσιο.
Επιθυμία του από παιδί είναι να γίνει ναυτικός και στην προτελευταία τάξη του Γυμνασίου αποφασίζει να βγάλει ναυτικό φυλλάδιο, μια απόφαση που αλλάζει σύντομα καθώς μαγεμένος από τις ιστορίες και τις περιπέτειες των ηρώων που παρακολουθεί στο σινεμά της γειτονιάς, παίρνει την απόφαση να ασχοληθεί με την υποκριτική.
Ο Νίκος Γαλανός, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Νίκος Σουπιωνάς, γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 20 Δεκεμβρίου 1945 και ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1960.
Στις αρχές τη δεκαετίας του 70 γνώρισε τεράστια φήμη με πρωταγωνιστικούς ρόλους. Είχε τον τίτλο του ζεν πρεμιέ και υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας και της ζωής του από τους πιο συμπαθείς ηθοποιούς.
Κινηματογραφικά έκανε το ντεμπούτο του το 1962 ερμηνεύοντας ένα μικρό ρόλο στην ταινία «Οργή». Είχε σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη, ενώ είχε προηγηθεί η θεατρική του εμφάνιση για πρώτη φορά δίπλα στη Τζένη Καρέζη στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Ακολούθησαν ερμηνείες του σε εμβληματικές ταινίες όπως οι Κραυγή του 1964, Τα δάκρυα μου είναι καυτά, την ίδια χρονιά και Ο Ουρανοκατέβατος την αμέσως επόμενη. Σημαντικές και οι ερμηνείες του στις ταινίες Η λεωφόρος του μίσους (1968), Πανικός (1969) και Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1969). Η επόμενη δεκαετία βρήκε τον Νίκο Γαλανό να πρωταγωνιστεί δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία Ένα αστείο κορίτσι ενώ ακολούθησε ανοδική πορεία, κερδίζοντας φήμη αλλά και μία πρωταγωνιστική θέση δίπλα στους σπουδαίους της εποχής.
Ορατότης μηδέν (1970), Ο Αστραπόγιαννος (1970), Η Αλίκη Δικτάτωρ (1972) ήταν ορισμένες μόνο α0πό τις θρυλικές ταινίες στις οποίες συμμετείχε ενώ το 1974 κάνει το τηλεοπτικό του ντεμπούτο στη σειρά «Οι Δίκαιοι», Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα, Τμήμα Ηθών αλλά και σε κωμικές σειρές όπως η Ελίζα και οι άλλοι, Τα Χρυσά Κορίτσια.
Η τελευταία του τηλεοπτική του εμφάνιση ήταν στη σειρά «Η Γη της Ελιάς», από όπου είχε αποχωρήσει πριν από την ολοκλήρωση της συνεργασίας του για την 4η σεζόν, λόγω προβλήματος υγείας.
Είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε δύο διαζύγια. «Τον πρώτο μου γάμο τον έκανα όταν ήμουν 18 χρόνων, ανήκω σε μια γενιά που ο γάμος ήταν θεσμός. Εμείς το θέλαμε, ήμασταν 1,5 χρόνο μαζί και μετά από πέντε μήνες γάμου χωρίσαμε» είχε πει σε συνέντευξή του. Ακολούθησε ο δεύτερος γάμος του στα 35 του με την τότε πασίγνωστη πρωταγωνίστρια Κατερίνα Μαραγκού. Οι δυο τους ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα στη «Μενεξεδένια Πολιτεία», όπου πρωταγωνιστούσαν.
Ο ίδιος ο Νίκος Γαλανός είχε πει για την έγγαμη ζωή: «Ο γάμος δεν μου πάει καθόλου. Δεν μου έχει λείψει να έχω ένα παιδί. Δεν έπιασα ποτέ τον εαυτό μου να σκέφτεται “να είχα οικογένεια και να μεγαλώνω παιδιά”. Πάντα μου άρεσε να είμαι ελεύθερος κι έτσι να λειτουργώ, όπως μου έρχεται, χωρίς υποχρεώσεις».
Αργότερα είχε σχέση με την Κάτια Δανδουλάκη. Αρραβωνιάστηκαν αλλά ποτέ δεν παντρεύτηκαν. Χώρισαν και προτίμησαν να παραμείνουν καλοί φίλοι.
Τα τελευταία χρόνια ο Νίκος Γαλανός ήταν ζευγάρι με την επιχειρηματία Ελένα Σαγανά.