Οι τελευταίες λέξεις ενός ανθρώπου λίγο πριν πεθάνει συχνά αποκαλύπτουν φόβο, μετάνοια ή αφοσίωση στις πεποιθήσεις του. Όταν πρόκειται για διαβόητους σατανιστές, οι τελευταίες τους στιγμές αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αντικατοπτρίζουν τη στάση τους απέναντι στο μυστήριο του θανάτου.
Ακολουθούν μερικές από τις πιο ανατριχιαστικές τελευταίες δηλώσεις γνωστών προσωπικοτήτων που συνδέθηκαν με τη λατρεία του Σατανά και τον αποκρυφισμό.
1. Άντον ΛαΒέι – Ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά
Ο Άντον Σάντορ ΛαΒέι, συγγραφέας της Σατανικής Βίβλου και ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά, πέθανε το 1997. Παρόλο που αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση των σατανιστικών διδασκαλιών, οι τελευταίες του λέξεις ήταν ανησυχητικές και αινιγματικές.
🗣 Τελευταία λόγια:
“Ωχ… Ωχ… Κάτι δεν πάει καλά… Κάτι δεν έπρεπε να είναι έτσι!”
2. Αλίστερ Κρόουλι – Ο “μεγάλος θηρίο” του αποκρυφισμού
Ο Άλιστερ Κρόουλι, αυτοαποκαλούμενος “Το Μεγάλο Θηρίο 666”, υπήρξε ηγετική μορφή του θελήματος (Thelema), μιας μυστικιστικής φιλοσοφίας με έντονες επιρροές από τη μαγεία και τον σατανισμό.
🗣 Τελευταία λόγια:
“Είμαι μπερδεμένος.”
3. Ρίτσαρντ Ραμίρεζ – Ο «Σατανικός Δολοφόνος»
Ο Ρίτσαρντ Ραμίρεζ, γνωστός ως “Night Stalker”, ήταν ένας σατανιστής κατά συρροή δολοφόνος, που έσπειρε τον τρόμο στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1980.
🗣 Τελευταία λόγια:
“Με περιμένει μια μεγάλη γιορτή!”
Η φράση του συνδέεται με την πίστη του ότι, μετά τον θάνατό του, θα ενωνόταν με σκοτεινές δυνάμεις.
4. Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς (Son of Sam)
Ο David Berkowitz, γνωστός ως ο “Γιος του Σαμ”, ήταν ένας κατά συρροή δολοφόνος που ισχυριζόταν ότι είχε διαπράξει τις εγκληματικές του πράξεις υπό την επιρροή ενός σατανιστικού πνεύματος. Ωστόσο, μετά την σύλληψή του, δήλωσε ότι είχε αποδεχτεί το Χριστιανισμό και ότι είχε μετανοήσει για τις πράξεις του.
Παρόλο που η σύνδεσή του με τον Σατανισμό δεν ήταν τόσο έντονη όσο άλλων, υπήρξαν δηλώσεις που τον συνδέουν με σκοτεινές δυνάμεις, όπως:
“Ο Σατανάς ήταν μέσα μου και έλεγα στους άλλους να το κάνουν.”
Οι τελευταίες λέξεις αυτών των ανθρώπων παραμένουν μυστηριώδεις και αμφιλεγόμενες. Ήταν απλές φράσεις που ειπώθηκαν στη στιγμή, ή σημάδια μετάνοιας, πανικού και αμφιβολίας για το τι τους περίμενε μετά τον θάνατο;