Σε τρία μεγάλα μέτωπα εξελίσσονται πλέον οι μάχες στην Ουκρανία, με τις ρωσικές δυνάμεις να κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, την ίδια στιγμή που ο κίνδυνος γενικότερης κλιμάκωσης και εμπλοκής του ΝΑΤΟ έχει αυξηθεί στο ανώτερο επίπεδο έως σήμερα, μετά το «πράσινο φως» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους -με σημαντικές εξαιρέσεις ωστόσο- στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει δυτικά όπλα σε ρωσικό έδαφος.
Οι επιτελείς του ΝΑΤΟ και κατ’ επέκταση των ΗΠΑ και των άλλων μεγάλων δυνάμεων θεωρούν ότι η κατάληψη της περιοχής του Χαρκόβου από τη Ρωσία, θα σημάνει την αρχή του τέλους του πολέμου, με νικήτρια τη Μόσχα, ενώ ακούγεται ήδη πως επόμενος στόχος θα είναι η Οδησσός, ώστε αφενός να αποκοπεί εξ ολοκλήρου από τη θάλασσα η Ουκρανία και αφετέρου να δημιουργηθεί μία μεγάλη ζώνη ανάμεσα στην Ουκρανία και τη ρωσική επικράτεια.
Η Ρωσία άνοιξε νέο μέτωπο στο Χάρκοβο, το διάστημα κατά το οποιο η Δύση αγνοούσε επιδεικτικά τις εκκλήσεις για βοήθεια του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Το ξέσπασμα της εξίσου σοβαρής κρίσης στη Μέση Ανατολή και η εμπλοκή του Ιράν, έστρεψε την προσοχή των δυτικών δυνάμεων μακριά από τον πόλεμο στην Ουκρανία, αποδεικνύοντας ότι, ακόμη και ένα τόσο δυνατός και μεγάλος συνασπισμός όπως το ΝΑΤΟ, δεν διαθέτει την ευχέρεια, ή έστω «ζορίζεται», να υποστηρίξει δύο μεγάλους πολέμους ταυτόχρονα.
Για τους αναλυτές, η «αιφνιδιαστική» επίθεση της Ρωσίας στην περιοχή του Χαρκόβου δεν ήταν και… τόσο αιφνιδιαστική. Οι Ρώσοι είχαν εμπλακεί στο Χάρκοβο από το ξεκίνημα αυτής της μεγάλης κρίσης και από εκείνη την περιοχή κατεύθυναν τον στρατό τους προς την ουκρανική πρωτεύουσα το Κίεβο. Το Χάρκοβο, λοιπόν, ήταν και εξακολουθεί να είναι μία άκρως στρατηγικής σημσσίας περιοχή για τα σχέδια του Κρεμλίνου και η ανακατάληψή του από τις ουκρανικές δυνάμεις, είχε δημιουργήσει ουκ ολίγα προβλήματα στη Μόσχα και στην ηγεσία της.
Ως εκ τούτου, η επανάληψη των επιχειρήσεων στο Χάρκοβο ηταν -στρατηγικά- μία αναμενόμενη κίνηση, πολλώ δεν μάλλον τη στιγμή που οι δυτικές δυνάμεις είχαν στην ουσία αφήσει στη μοίρα του τον ουκρανικό στρατό για μεγάλο διάστημα, δίχως ανεφοδιασμό και ουσιαστική στήριξη.
Αναλυτές χαρακτηρίζουν την εκ νέου εισβολή στο Χάρκοβο ως «παράδειγμα» αξιοποίησης από τη Ρωσία, των τρωτών σημείων της Ουκρανίας: ανεπαρκές ανθρώπινο δυναμικό, ελλείψεις πυροβολικού, αραιή αεράμυνα και ανεπαρκείς αμυντικές οχυρώσεις.
Ωστόσο, τα μεγάλα μέτωπα των μαχών είναι τρία και φαίνεται ότι δεν διεξάγονται στην τύχη:
Το μέτωπο του Χαρκόβου
Η επίθεση των Ρώσων αιφνιδίασε τους Ουκρανούς ή τους έπιασε σε… αναγκαστική ύπνωση, λόγω ακριβώς της νωχελικότητας και της αδράνειας των δυτικών τους τελευταίους μήνες.
Τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στο Χάρκοβο και επέλασαν -στην ουσία χωρίς αντίσταση- στην ενδοχώρα, καταλαμβάνοντας στρατηγικής σημασίας περιοχές.
Έκτοτε, η Ρωσία έχει εντείνει τις επιθέσεις της στην περιοχή καθώς προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο των βασικών οικισμών Βοβτσάνσκ και Λίπστι.
Το Λίπτσι, που βρίσκεται περίπου 30 χιλιόμετρα βόρεια του Χαρκόβου, βρίσκεται υπό σφοδρή πολιορκία, με συνεχείς βομβαρδισμούς. Η κατάληψη του Λίπστι θα επιτρέψει στα ρωσικά στρατεύματα να τοποθετήσουν το πυροβολικό τους εντός εμβέλειας για την πόλη του Χαρκόβου, ανοίγοντας επί της ουσίας ένα νέο κεφάλαιο, πολύ πιο δραματικό, στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Η επίθεση επιτρέπει επίσης στη Ρωσία να εκτρέψει τους ήδη περιορισμένους ουκρανικούς πόρους μακριά από άλλες γραμμές του μετώπου και να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας από τις ουκρανικές επιθέσεις σε ρωσικές συνοριακές περιοχές. Η κοντινή ρωσική πόλη Μπέλγκοροντ, για παράδειγμα, δέχεται ολοένα και περισσότερες επιθέσεις από την Ουκρανία τους τελευταίους μήνες.
Το μέτωπο της ανατολής – Avdiivka και Bakhmut
Πριν από την επίθεση στο Χάρκοβο, η Ρωσία είχε επικεντρώσει σε μεγάλο βαθμό τις επιθετικές της επιχειρήσεις στα ανατολικά. Η κατάληψη της ανατολικής βιομηχανικής ζώνης της Ουκρανίας, του Ντονμπάς, παραμένει ένας σημαντικός στόχος του Κρεμλίνου.
Τον Φεβρουάριο, τα στρατεύματα της Μόσχας σημείωσαν μεγάλη επιτυχία σε αυτό το μέτωπο όταν κατέλαβαν την πόλη Avdiivka. Από τότε, τα ρωσικά στρατεύματα έχουν σημειώσει σταθερή πρόοδο προς τα δυτικά, με κατεύθυνση προς το Pokrovsk, το οποίο χρησιμεύει ως ζωτικός στρατιωτικός κόμβος στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας.
Μερικές δεκάδες χιλιόμετρα βόρεια, η πόλη Μπαχμούτ ανακαταλήφθηκε από τους Ρώσους την άνοιξη του 2023 μετά από μια σκληρή μάχη εννέα μηνών. Τώρα, οι δυνάμεις της Ρωσίας κινούνται δυτικά προς το Chasiv Yar. Ο έλεγχος της περιοχής φέρνει πιο κοντά τα ρωσικά στρατεύματα στη στρατηγική πόλη Kramatorsk.
Το νότιο μέτωπο στο χωριό Robotyne
Πιο νότια, οι ουκρανικές δυνάμεις υφίστανται πίεση νοτιοανατολικά της Ζαπορίζια, μια από τις λίγες περιοχές όπου σημείωσαν επιτυχία, αν και μέτρια σε μέγεθος, στην αντεπίθεση του περασμένου καλοκαιριού.
Το Robotyne, ένα μικροσκοπικό χωριό που τώρα έχει καταστραφεί ολοσχερώς, άλλαξε χέρια αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Καταλήφθηκε για πρώτη φορά από τις ρωσικές δυνάμεις στις αρχές Μαρτίου 2022 και η Μόσχα διεκδίκησε ξανά τον έλεγχό της νωρίτερα αυτόν τον μήνα, κάτι που διέψευσε η Ουκρανία.