Ο εν ζωή Αρχιεπίσκοπος που συνάντησε τον Άγιο Παΐσιο

Ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός (κατά κόσμον Δημήτριος Σαμαρτζής) είναι ένας από τους αρχαιότερους κατά τα πρεσβεία της αρχιεροσύνης ορθόδοξους επισκόπους. Είναι προκαθήμενος της Αυτόνομης Εκκλησίας του Όρους Σινά με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά.

Ο κ. Δαμιανός έχει το ξεχωριστό προνόμιο να είναι ένας από τους λίγους εν ζωή κληρικούς που έχουν γνωρίζει τον Άγιο Παΐσιο. Μάλιστα, και οι δυο τους ασκήτεψαν στους πρόποδες του θεοβάδιστου όρους Σινά, εκεί που ο Θεός έδωσε στον Μωϋσή τις πλάκες με τις 10 Εντολές. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός σε συνέντευξη που παραχώρησε στο orthodoxia news agency μοιράστηκε τις αναμνήσεις του από την πρώτη του συνάντηση με τον Άγιο Παΐσιο, πίσω στα 1962, μιλώντας για τη μέρα που γνώρισε τον Άγιο Παΐσιο στο Μοναστήρι του Στομίου στην Κόνιτσα. Ως νεαρός διάκος τότε, ο κ. Δαμιανός αναζητούσε τον δρόμο του ανάμεσα στο Σινά και την Αφρική, όταν φίλοι τον παρότρυναν να επισκεφθεί τον «γέροντα Παΐσιο» για καθοδήγηση. «Δεν ήξερα ποιος ήταν, ούτε τη πνευματική του εμβέλεια», παραδέχεται.

Η συνάντηση στο Στόμιο, σε ένα πέτρινο μετοχάκι, τον σημάδεψε. «Κρατούσε ένα κομποσκοίνι και το πρόσωπό του ήταν φωτεινό, σαν να είχε μόλις σκουπίσει δάκρυα», θυμάται. Χωρίς να προλάβει να μιλήσει, ο Γέροντας τον αποκάλεσε «Διάκο» και του είπε: «Καλά είναι και στο Σινά, να πας». Όταν τον ρώτησε πώς το ήξερε, ο Παΐσιος απάντησε γελώντας: «Δεν ήμουν ασυρματιστής στον Στρατό; Όλα τα μαθαίνουμε εμείς!».

Η συζήτηση κύλησε με θεολογικές αναζητήσεις, αλλά ο κ. Δαμιανός τόλμησε να προτείνει: «Γέροντα, δεν έρχεσαι στο Σινά να βοηθήσεις;». Ο Παΐσιος δεν απάντησε αμέσως, μα φεύγοντας του έδωσε την ταυτότητά του για τα χαρτιά του ταξιδιού. «Είχα προσευχηθεί πολύ να φύγω από το Στόμιο, πνιγόμουν από τον κόσμο», του εξομολογήθηκε αργότερα.

Πράγματι ο Άγιος Παΐσιος τo 1962 ακολούθησε τον δρόμο της ερήμου. Πήγε στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στους Βεδουίνους, δίνοντάς τους τρόφιμα με χρήματα από την πώληση στους προσκυνητές ξύλινων σταυρών που έφτιαχνε ο ίδιος.

Στο Σινά, ο Γέροντας έφτασε ταπεινός, είπε ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός. Εκεί πέταξε το στρώμα από το κελί του, ζήτησε πέδιλα για τα ξυπόλυτα παιδιά των Βεδουίνων και δήλωνε: «Εδώ είναι ο καλύτερος τόπος για μένα, ας πεθάνω εδώ». Όταν αρρώστησε, μετά 2,5 χρόνια, αρνήθηκε γιατρό, αφήνοντας τα πάντα στον Θεό, μέχρι που τον έστειλαν με το ζόρι στην Αθήνα.

Ποιος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός

Ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός (κατά κόσμον Δημήτριος Σαμαρτζής, Αθήνα, 4 Απριλίου 1935) είναι Έλληνας κληρικός, και θεολόγος, επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προκαθήμενος της Αυτόνομης Εκκλησίας του Όρους Σινά με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά.

Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1959. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του παρακολούθησε διαλέξεις για την ιατρική. Υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό και μετά την αποφοίτησή του το 1961 έγινε δεκτός ως αρχάριος στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Το 1962 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο Σινά κ. Πορφύριο και το 1965 χειροτονήθηκε ιερομόναχος.

Από το 1970 έως το 1971 βρισκόταν στην Ανατολική Αφρική ως μέλος ορθόδοξης ιεραποστολής. Αργότερα διετέλεσε γραμματέας του Καθεδρικού Ναού των πρεσβυτέρων της μονής, δίδαξε στη μοναστηριακή σχολή «Abetion» στο Κάιρο και στη συνέχεια άνοιξαν μια κλινική για ιατρική περίθαλψη για τους Βεδουίνους.

Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ

Το 1973 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σινά. Ένα από τα κύρια καθήκοντά του ως Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ ήταν να κάνει την πλούσια κληρονομιά της μονής προσιτή στους ευρύτερους κύκλους της επιστημονικής κοινότητας. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρωτοβουλία του για τις εν’ εξελίξει εργασίες σχετικά με την ψηφιακή επεξεργασία αρχαίων χειρογράφων της μοναστηριακής βιβλιοθήκης, την έκδοση καταλόγων μοναστηριακών αρχαιοτήτων κ.λπ.